‘Dankbaar dat er eindelijk echt naar ons werd geluisterd’
Moeder Zina heeft lang moeten vechten om erkenning te krijgen voor haar zoon. Op Altra Collega Centrum werd ze eindelijk gehoord.
Altra College Centrum is een VSO-school in het centrum van Amsterdam. Er zijn kleine klassen en er is veel individuele begeleiding voor leerlingen. De zoon van Zina haalde hier in 2021 zijn vmbo-t diploma en stroomde uit naar een reguliere school, waar hij nu zijn havo-diploma wil halen. ,,Ik ben zo gelukkig dat het weer goed met hem gaat”, aldus Zina. ,,Ik hoop andere ouders met ons verhaal te helpen, want ik stond helemaal alleen in mijn zoektocht naar het juiste onderwijs voor mijn zoon.”
Een zoektocht naar speciaal onderwijs
,,Mijn zoon heeft al vanaf zijn zesde jaar diabetes. Hierdoor was hij anders dan de andere kinderen in zijn klas. Hij vond geen aansluiting. Ook vanuit de school was er geen aandacht voor hem. Eigenlijk was het gewoon een drama”, vertelt Zina over haar eerste ervaring met het regulier onderwijs. ,,Al snel werd duidelijk dat hij hier niet kon blijven en vonden we een hele bijzondere school, speciaal voor kinderen met diabetes. Helaas werd deze vanwege bezuinigingen gesloten en toen begon onze zoektocht. We zaten aan tafel met de gemeente, een heleboel instanties, maar niemand kon ons helpen. Nergens was plek.”
Een jaar thuis in plaats van groep vijf
In deze periode kreeg Zina last van stress en depressies. Want niet alleen de zorg voor haar zoon met diabetes was zwaar, ze werd ook steeds van het kastje naar de muur gestuurd. ,,De gemeente bemoeide zich met ons gezin, maar kwam niet met oplossingen. Er was een psycholoog die zag dat het thuis goed was, maar bood ook geen oplossingen. Uiteindelijk is mijn zoon bijna een jaar thuis geweest, terwijl hij gewoon in groep vijf hoorde te zitten”, aldus Zina. ,,Gelukkig kwam er in het nieuwe schooljaar een plek vrij op een school in Diemen en hier heeft hij zijn basisschool van groep zes tot en met acht kunnen afronden.”
Speciaal onderwijs op de middelbare school
Helaas ging het weer helemaal mis toen haar zoon naar de middelbare school ging. ,,Er was geen ruimte voor zijn ziekte. De leraren gaven hem de schuld dat hij de klas verstoorde, ze wilde geen moeite voor hem doen. De geschiedenis herhaalde zich. Weer moesten we aan tafel met de gemeente en instanties die niet hielpen, wederom was er nergens een plek voor hem.” Het gevolg was dat haar zoon niet meer naar school wilde. Hij voelde zich afgewezen en werd boos. Boos op de instanties, boos op de gemeente en boos op zijn moeder. Hij kwam zijn kamer niet meer uit.
Onbegrepen door instanties
Meerdere onderzoeken volgden, maar daar kwam niets uit. ,,Natuurlijk niet. Ik weet wat er aan de hand is met mijn kind. Hij heeft diabetes en omdat niemand naar hem wil luisteren, zet hij zich af,” vertelt Zina geëmotioneerd. Na maanden thuiszitten werd er een traject opgestart ver buiten de stad. Hier leerde hij omgaan met andere kinderen op het speciaal onderwijs, maar het was geen permanente oplossing. Zina hoorde toen van Altra College Centrum en ondanks haar weerstand, ging ze kijken op de school.
Speciaal onderwijs op Altra College
,,Ik wilde helemaal niet dat hij naar het speciaal onderwijs ging. Hij had diabetes, maar verder was er toch niets mis met hem? Wat voor een klasgenoten zou hij daar krijgen? Zou hij daar gepest worden? Past hij er wel tussen of komt hij weer onbegrepen naar huis?” vroeg Zina zich af. Maar haar angsten bleken ongegrond. Hij kwam in een kleine klas met weinig prikkels en met een geweldige meester. ,,Deze meester zag mijn zoon eindelijk. Hij is geen probleemkind, maar een jongen met een ziekte. Hij belde mijn zoon als hij zich ziek had gemeld en praatte met hem. Vroeg hoe het met hem ging en sprak ook met ons. Dat we onze zoon ook gewoon moesten vertrouwen en af en toe met rust moesten laten.”
Eindelijk een veilige plek
Het ging zelfs zo goed, dat hij twee schooljaren in één kon doen. Zo haalde hij wat van zijn gemiste tijd in. ,,Ik kijk met zo’n fijn gevoel terug op zijn tijd op Altra College Centrum. De ambulante hulpverlener op school begeleidde ons ontzettend goed. Ook als de gemeente weer vragen had, konden we die samen beantwoorden. Zij stond echt naast ons. Verder was er een geweldige psycholoog waar mijn zoon regelmatig terecht kon met zijn verhaal. Hoewel hij niets te maken wilde hebben met ziekenhuizen en hulpverleners konden zij wel samen praten. Zij luisterde naar wat hij te zeggen had. Ze hebben samen doelen opgesteld en die heeft hij ook bereikt. Zo is hij afgelopen zomer geslaagd voor zijn vmbo-t. Trotser kan je mij niet maken”, vertelt Zina stralend.
Uitstroom naar het reguliere onderwijs
In een korte tijd veranderde haar zoon van een onbegrepen en boze puber naar een jongen die weer met plezier naar school gaat. ,,Het is voor mij één grote les geweest. Nu wil ik anderen helpen die in zo’n zelfde situatie zitten. Mijn grootste les was om te luisteren naar de school, maar vooral ook naar mijn kind. Ik dacht het beter te weten, dat het niveau belangrijk was, maar uiteindelijk weet mijn zoon heel goed wat goed voor hem is. En daar kan ik hem alleen maar in ondersteunen.”